تحقيقات نستله، اثر متابوليك بر افزایش طول عمر را شناسايي كرد.

براي اولين بار دانشمندان نستله ردپای مولكولي طول عمر را شناسايي كردند.

دانشمندان ايتاليايي و سوئيسي در مركز تحقيقات نستلهr و مؤسسه‌ی علوم سلامت نستله ، نمونه‌هاي خون و ادرار داوطلبين بين 21 تا 111 سال را مقايسه كردند.

اين تحقيق كه در كنگره‌ی بين‌المللي تغذيه در سال 2013 در گراندا اسپانيا ارائه شد، نشان داد كه افراد در گروهي كه طول عمر استثنايي _ بالاي صد سال  را تجربه كرده بودند توسط تغييرات پيچيده‌ای در سطح چربي بدنشان به سوخت و ساز آمينواسيدهايشان و به عملكرد روده‌هايشان متمایز مي‌شوند.

تركيبات مشخص

نمونه‌هاي افراد بالاي صد سال شباهت بسیاری به میزان مجموعه‌ی تركيبات افراد جوان‌تر داشتند.

دانشمندان مي‌گويند اين تغييرات ممكن است مانند شاخص‌هاي فيزيولوژيكي عمل كنند و نشانگر طول عمر بيشتر و کهنسالی سالم باشند.

دكتر سباستينو كولينو، دانشمند نستله كه رهبري تحقيقات با دانشگاه بلونيا ايتاليا را بر عهده داشته است، مي‌گويد: «كشف متابوليكي طول عمر براي اولين بار يك گام هيجان‌انگيز در درك مكانيزم زيستي افزايش سن است.»

«اين دانش در افشاي فرايندهاي كليدی برای برخورداري افراد از سلامت و طول عمر بيشتر كمك خواهد كرد.»

طول عمر مفرط

اين تحقيق همچنين يك نمايه‌ی متابوليكي متفاوت از افراد مسني كه والدينشان بيش از صد سال عمر كرده بودند را نشان مي‌دهد و مشخص مي‌كند كه خصيصه‌ی متابوليكي مشخص براي افزايش سن فرزندان والديني با طول عمر غيرطبيعي وجود دارد.

دانشمندان نمونه‌هاي خون و ادرار 396 داوطلب از سه نسل زنان و مردان ساكن سه شهر شمالي ايتاليا، ميلان، فلورانس و بلونيا را مطالعه و بررسی کردند و وضعيت سلامت جسماني و عقلاني داوطلبين اين تحقيق با استفاده از پرسشنامه‌هاي معتبر تأييد شده بود.

در بين آنها تعداد 30 مرد و 113 زن با بيش از صد سال سن بودند كه در بين سال‌هاي 1900 تا 1908 متولد شده بودند.

گروه دوم با ميانگين سني 70 سال، به تعداد 210 نفر متولد شده از والديني با بيش از صد سال سن بودند و 73 نفر ديگر كه والدينشان قبل از متوسط طول عمر ايتاليايي‌ها در آن زمان، فوت شده بودند (67 سال سن براي پدر و 72 سال سن براي مادر) تقسيم شدند.

گروهي متشكل از 21 جوان داوطلب با ميانگين سني كمي بيش از 30 سال، مورد مطالعه قرار گرفتند.

بر اساس اين تحقيق، كه درمجله‌ی علمي PLOS One منتشر شده است، افرادي كه بيش از صد سال عمر مي‌كنند، قابليت بارزي براي كسب تعادل بين نيروي بيش اشتعالي و ضد اشتعالي از خود نشان دادند كه منجر به افزايش طول عمر مي‌شود.

مخصوصاً مواد داخل خون و ادرار افراد بالاي صد سال سن نشان مي‌دهد كه واكنش‌هاي ضد اكسايشي و مكانيزم دفع سموم سلولي بهتري دارند.

دكتر كولينو تشريح كرد: «تفاوت در اينجاست كه افرادي كه طول عمر بالايي دارند به نحوي از افزايش حجم اشتعالي مرتبط با بيماري‌هاي مزمن مرتبط با افزايش سن حفاظت مي‌شوند.»

روش جديد

آزمايش، خون و ادرار گروه منتخب با استفاده از روش‌هاي متابوليكي _ روش‌هاي جديدی براي مشاهده‌ی مواد داخل خون و ادرار _ مراحل زيستي منجر به افزایش طول عمر را مشخص می‌كند.

دكتر كولينو گفت: «اين موضوع كمي شبيه ديدن امواج آب پس از پرتاب سنگ درون درياچه است. شما نمي‌توانيد سنگ را ببينيد ولي امواج به شما نشان مي‌دهند كه سنگي بوده است.»

هدف نهايي از اين تحقيق خلق ابزار شناختي ـ‌ نمايشي جديدي خواهد بود كه بازخواني سن بيولوژيكي افراد را فراهم خواهد كرد تا ميزان خطر ابتلا به بيماري‌هاي مرتبط با افزايش سن را ارزيابي كنند.

دانشمندان همچنين مي‌خواهند بدانند رژيم غذايي مديترانه‌اي افراد بالاي صد سال چه تأثيري بر نظريه‌ی عمر استثنايي آنها داشته است.

دكتر كولينو اظهار داشت: «در آينده جهت بررسي جمعيت‌هاي مختلف با سابقه‌هاي ژنتيكي مختلف، به مطالعات بيشتري نياز خواهد بود. اين امر دانشمندان را قادر خواهد ساخت از تأثير تغذيه و سبك زندگي بر افزايش سن و طول عمر بيشتر، درك بهتري داشته باشند.»

به منظور گسترش اين مطالعه، که به عنوان بخشي ازطرح NU-AGE اتحاديه اروپا به شمار می‌رود، 5 جمعيت مختلف در اروپا مورد مطاعه قرار گرفتند و بررسی شد که آيا پذيرش رژيم غذايي مي‌تواند واقعاً اثر متابوليكي افراد را تغيير دهد و منجر به پيري سالم و شادتر شود.