بقا در زمان جنگ
با شروع جنگ در سال ۱۹۱۴، تقاضا برای شیر تغلیظ شده و شکلات افزیش یافت. اما کمبود مواد اولیه و محدودیت در تجارت خارجی، مانع تولیدات «نستله و انگلو - سوئیس» شد. برای حل این مشکلات، این شرکت کارخانههای تولیدی خود را در امریکا و استرالیا تاسیس کرد. هم‌زمان با پایان جنگ، تعداد این کارخانهها به 40 عدد افزایش یافته بود.
مهمترین عناوین
1914
جنگ سراسر اروپا را در برگرفته و تولید شرکت را نیز مختل کرده بود. با این وجود، خصومتها باعث ایجاد تقاضا برای محصولات لبنی نستله، در قالب قراردادهای بزرگ دولتی شدند.
1915
ماندگاری بالا و حمل‌ونقل آسان، سبب شد که شیر تغلیظ شده بین نیروهای ارتش محبوب شود. برای مثال در سال ۱۹۱۵، ارتش بریتانیا گنجاندن قوطیهای شیر نستله را در جیره غذایی سربازانش ضروری دانست. تقاضای بالای محصولات، باعث شد که پالایشگاه‌های شیر این شرکت، بیوقفه فعال بمانند.
1916
«نستله و انگلو - سوئیس»، شرکت نروژ لبنی «اگرن» را خریداری کرد. این شرکت، مبتکر یک شیوه جدید خشک کردن افشانهای جهت تولید پودر شیر بود. صاحبان جدید این شرکت، فروش این محصولات را آغاز کردند.
1917-1918
انبار شیردرسوئیس بدین معنا بود که «نستله وانگلو - سوئیس» باید از منابع شیر تازه صرف نظر کنند تا به مردم شهرها وروستاها کمک کنند. برای تامین تقاضای شیر تغلیظ شده در کشورهای درگیر جنگ، شرکت پالایشگاه‌های شیر آمریکا را خریداری کرد و با شرکت‌های استرالیایی که بعدها توسط نستله خریداری شدند، تفاهم‌نامه تامین امضا کرد.