بی‌اشتهایی عصبی: زمانی که غذا خوردن به یک مشکل تبدیل می‌شود
اگر فرزند شما به شدت لاغر است یا به‌طرز غیر طبیعی وزن خود را از دست داده است، به‌عنوان والدین حق دارید نگران باشید. یکی از دلایل می‌تواند رشد ناگهانی باشد، اما بی‌اشتهایی عصبی یا دیگر اختلال‌های تغذیه نیز ممکن است در این مساله نقش داشته باشند. برای یافتن علت، همراه با فرزند خود به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که فکر می‌کنید فرزند شما دچار بی‌اشتهایی عصبی است، شیوه مواجهه با این مساله و در نظر گرفتن تمامی جوانب بسیار اهمیت دارد. در چنین شرایطی با متخصصان معتبر در این زمینه مشورت کنید.
علائم بی‌اشتهایی عصبی
افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی کمبود وزن شدید دارند، اما به باور خودشان چاق هستند. بنابراین اگرچه وزن آن‌ها به‌طرز نگران‌کننده‌ای کاهش پیدا کرده است، اما به‌ندرت غذا می‌خورند، دائما خود را وزن می‌کنند و به گرسنگی دادن به خود ادامه می‌دهند. علاوه بر کمتر غذا خوردن، بسیاری از افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، در اکثر اوقات ورزش می‌کنند. آن‌ها چندین ساعت در روز را وقف ورزش می‌کنند تا وزن بیشتری کم کنند. بی‌اشتهایی عصبی عموما در دوران نوجوانی یا اوایل دوران بزرگسالی شروع می‌شود.
رفتارهای زیر می‌توانند متداول باشند:
- فرزند شما با خوشحالی برای تمام اعضای خانواده آشپزی می‌کند، اما خود به‌ندرت غذا می‌خورد یا به جویدن غذا تظاهر می‌کند و زمانی که هیچکس اطراف او نیست، غذا را دور می‌ریزد
- افراد دچار بی‌اشتهایی عصبی، غذا را به‌شدت آرام می‌جوند و برخی اوقات غذای بسیار داغ یا بسیار سرد میل می‌کنند
- افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی دائما خود را وزن می‌کنند و کمال‌گرا به‌نظر می رسند و می‌خواهند همه‌چیز در کنترل آن‌ها باشد
- در مقابل والدین و خواهر یا برادر خود مسئولیت‌پذیری بیش از اندازه نشان می‌دهند و بسیار موفق هستند، خصوصا در مدرسه
- گاهی اوقات درباره پول بسیار محتاط می‌شوند و وسواس تمیزی دارند و بسیار ساده زندگی می‌کنند
- افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی از نظر احساسی سرخورده هستند و از چشم دیگران منزوی به‌نظر می‌رسند
- دیدگاه سیاه و سفید به مسائل دارند و یا زیاد در فکر فرو می‌روند
- افسردگی نیز از علائم متداول محسوب می‌شود
- افراد مبتلا به این اختلال برای مدت طولانی ابتلا به آن را انکار می‌کنند
علل وعواقب بی اشتهایی عصبی
این بیماری می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. برای مثال، یکی از دلایل آن محیط خانواده است. افراد مبتلا معمولا از خانواده‌هایی جمعی و صمیمی می‌آیند که به دنبال ایجاد همدلی وهماهنگی میان خود هستند و انتظارات زیادی از یکدیگر دارند. اهمیت بسیار به ظاهر، رژیم‌غذایی، انتقاد بیش‌ازحد از بدن و ظاهر کودکان، فشار فرهنگی و ... از دلایل معمول برای ایجاد این اختلال است.
دلایل دیگری که باعث بی‌اشتهایی عصبی می‌شود می‌تواند به اعتماد‌به‌نفس پایین، رخداد‌های پر استرس مانند آغاز دوران بلوغ و... ارتباط داشته باشد. بسیار مهم است که این بیماری در کودکان به‌سرعت تشخیص داده شود، زیرا ممکن است زندگی آن‌ها را به‌خطر بیاندازد. شکنندگی استخوان‌ها، کلیه‌های ضعیف و افسردگی تنها برخی از پیامدهای بی‌اشتهایی عصبی بر سلامت فرد مبتلا هستند.
به‌عنوان والدین چه کاری باید انجام دهیم
این تفکر که فرزند شما تنها با اضافه کردن وزن سلامت خود را دوباره بدست خواهد آورد را کنار بگذارید. کمبود وزن تنها یک نشانه ظاهری از مشکلاتی عمیق‌تر است. از مشاوران مجربی که می‌توانند علل بی‌اشتهایی عصبی فرزند شما را تشخیص دهند، کمک بگیرید.
با آگاهی و تسلط نسبت به این بیماری با فرزند خود به‌صورت صریح صحبت کنید و آن‌ها را به مراجعه به مشاور و روان‌درمانگرتشویق کنید، اما آن‌ها را مجبور نکنید و از انتقاد و اتهام‌زنی بپرهیزید. حس خود و آنچه فکر می‌کنید را با فرزندتان در میان بگذارید و درباره نگرانی‌های خود با او صحبت کنید. بسیاری از اوقات مشارکت دادن خانواده در روند درمان، یک راه‌حل منطقی است.
احتمالا فرزند شما از اراده‌ای بالا برخوردار است، در غیر این‌صورت تا این حد قادر به تحمل گرسنگی نبود. به فرزندان خود بگویید که آن‌ها نیز می‌توانند اشتباه کنند و باید رفتار بهتری با خودشان داشته باشند. با اشاره به تجربیات خودتان در زندگی، به آن‌ها نشان دهید که شما هم فرد کاملی نیستید و به کمک دیگران نیاز دارید. آن‌ها نیز احتمالا از تجربیات شما بهره خواهند برد و به‌دنبال دریافت کمک خواهند رفت.
