برخی از کودکان به مدارس محلی می‌روند. کودکان برای رسیدن به مدرسه از راه‌های ناهموار و صعب‌العبور روستاها گذر می‌کنند.  حتی خودروهای معدودی که از این جاده عبور می‌کنند، به‌سختی و با سرعت کم حرکت می‌کنند.

اما همه کودکان به مدرسه نمی‌روند. اگرچه تحصیلات ابتدایی در کشور ساحل عاج اجباری است، آمار ترک تحصیل بالا بوده و بسیاری از کودکان هرگز برای تحصیل ثبت‌نام نمی‌کنند. هزینه‌های مختلف و هزینه لباس مدرسه و وسایل ابتدایی، همه فراتر از توانایی مالی اکثر خانواده‌ها، به‌خصوص در خانواده‌های پرجمعیت است.

این همان موضوعی است که آدیسا بانسه کودک ۱۰ ساله تجربه کرده است. آلیمان مادر او می‌گوید: « من دارای ۹ فرزند هستم». «سه پسر و شش دختر. آدیسا هشتمین فرزند من است. نتوانستیم هزینه لازم برای تحصیلات او را تامین کنیم.»

تغییر تعاریف «کودک کار»

با این حال، آلیمان نمی‌توانست آدیسا را تمام روز در روستا رها کند. بنابراین مانند بسیاری از مادران دیگر در روستا، دخترش را همراه خود به مزرعه می‌برد. آلیمان از زمان نوزادی آلیسا، او را بر پشت خود حمل می‌کرد و به مزرعه می‌برد و این تمام چیزی بود که دنیای اطرف آدیسا را تشکیل می‌داد.

 سن تحصیل آدیسا فرا رسید و گذشت. سن آدیسای ۱۰ ساله برای ثبت‌نام در مدرسه بالا بود.

پدر آدیسا کشاورز کاکائو و یکی از تامین‌کنندگان کاکائوی شرکت نستله است، اما آلیمان Arachis (گیاه بادام‌زمینی) می‌کارد. او در مزرعه وظایف کوچکی را به آدیسا می‌سپارد تا او سرگرم باشد. سپس آلیمان محصولات زراعی را می‌فروشد یا آن‌ها را به رب تبدیل می‌کند تا غذاهایی مانند کدجنو (Kedjenou) – نوعی خورشت دارای ادویه که در بلندمدت پخته می‌شود- بپزد.

آلیمان نمی‌دانست که موظف کردن آدیسا به کمک برای کندن علف‌های هرز با دابا (نوعی کج‌بیل چوبی برای کشاورزی) به‌معنای بهره‌کشی از کودک است. در حقیقت تا قبل از سال ۲۰۱۷ که استفاده از ابزارآلات تیز و برنده توسط کودکان در ساحل عاج ممنوع شد، کودکان اجازه داشتند از این وسیله استفاده کنند.

سامو سیدی همان شخصی بود که آدیسا را حین کمک به مادر خود برای کندن علف‌های هرز دید. او یکی از ۱٬۶۴۰ عوامل رابط جامعه است که به نمایندگی از شرکت نستله و در راستای سیستم ما برای جلوگیری از فعالیت کودکان کار با خانواده‌ها و فرزندان آن‌ها که بالغ بر ۸۶٬۰۰۰ کودک در ساحل عاج می‌شوند،‌ ارتباط برقرار می‌کند.  

پیشرفت در مدرسه

سامو به والدین آدیسا گفت که Nestlé Cocoa Plan و The Jacobs Foundation به‌تازگی مدرسه‌ای را برای کودکان بازمانده از تحصیل در روستا افتتاح کرده‌اند. او فرم ثبت‌نام را به آن‌ها ارائه کرد.

مدارس جهشی، دو سال تحصیلی را در ۹ ماه ارائه می‌کنند تا کودکانی که قادر به تحصیل در مدرسه نبوده‌اند را به سیستم تحصیلی بازگردانند.

کلاس‌ها ابعاد کوچکی دارند و از استاندارد آموزشی بالایی برای کودکان برخوردارند. عموما، دانش‌آموزان پس از گذراندن دوران تحصیلات و فارغ از سال‌های غیبت، با سیستم اصلی آموزشی مدارس ادغام می‌شوند.

آدیسا پیشرفت بسیاری در مدرسه جهشی داشت و طی همان سال به مدرسه اصلی رفت. زمانی که معلم فعلی او از پیشرفت‌های آدیسا صحبت می‌کند، شور و شوق زیادی در چهره او نمایان می‌شود.

او می‌گوید: «آدیسا دانش‌آموز فوق‌العاده‌ای است». «نتایح به خوبی واضح هستند» . در مجموع، او دومین دانش‌آموزی است که سال گذشته بهترین نمره‌ها را داشته است. او به تمرین‌های خواندن متون و بیشتر از همه به ریاضی علاقه دارد.»

با اشاره به پیشرفت‌های آدیسا، آلیمان لبخند می‌زند. او می‌گوید: «از این که حالا او به مدرسه می‌رود، بسیار خوشحالم». «واقعا خوشحالم». «یک سال گذشت و آدیسا هنور هم در مدرسه است و در درس‌هایش پیشرفت می‌کند.»

برای اطلاعات بیشتر درباره چگونگی مهار کار کودکان، گزارش «مهار فعالیت کودکان کار » را بخوانید.