سالانه چه تعداد بسته‌بندی بازیافت می‌کنید؟
شاید به ذهنتان خطور نکند، اما سوالات مهم دیگری برای آینده سیاره ما وجود دارد.از اقیانوس‌ها گرفته تا بیابان‌ها، دنیا برای کاهش، استفاده مجدد و بازیافت پسماندها، بر توانایی ما تکیه کرده است. رسیدن به دنیایی در آینده نزدیک که تمام بسته‌بندی‌هایش، قابل بازیافت یا قابل استفاده مجدد باشد، به توانایی ما بستگی دارد.
و رسیدن به دنیایی که زباله به محل دفن پسماند، راه پیدا نمی‌کند و به محصول جدیدی تبدیل می‌شود نیز به توانایی ما بستگی دارد.
«زباله‌های پلاستیکی، یکی از بزرگترین مشکلات پایداری زیست‌محیطی است که امروز دنیا با آن مواجه است.»
مارک اشنایدر، مدیرعامل شرکت نستله
این جملات می‌توانند حرف‌های مدیر یک کارزار زیست‌محیطی باشد. در حقیقت، این جملات، از مدیرعامل شرکت نستله، مارک اشنایدر هستند، زمانی که برای بهبود عملکرد زیست‌محیطی بسته‌بندی، با هدف از بین بردن آلودگی ناشی از پسماند بسته‌بندی پلاستیک، تعهدی جدید ارائه می‌کرد. این اعلامیه جهانی، شروع دوره جدیدی از فعالیت‌های شرکت نستله در حوزه بسته‌بندی را به نمایش گذاشت.
هدف شرکت نستله این است که ٪۱۰۰ از بسته‌بندی‌های ما تا سال ۲۰۲۵ قابل بازیافت یا استفاده مجدد باشند.
۱۲/۷ میلیون تن پلاستیک، سالانه وارد اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها و آب‌راه‌های ما می‌شوند. اگرچه بسته‌بندی پلاستیک برای حفظ ایمنی و تازگی غذا مهم است، هنوز اقدامات بیشتری باید انجام شود تا کاهش مصرف آن تضمین شود، آن‌چه مورد مصرف قرار می‌گیرد، کاملا قابل بازیافت باشد و سیستم‌های بازیافت آن در سراسر جهان قابل دسترس باشند.
بسته‌بندی آینده
خاویر کارو که برای تولید مواد بسته‌بندی جدید در مرکز فناوری محصولات در آلمان فعالیت می‌کند، ایفای نقش خود برای محافظت از محیط‌زیست را انگیزه ادامه کارش می‌داند. او شغل خود را وقف ایجاد بسته‌بندی سازگارتر با محیط زیست کرده است.
نقطه آغاز فعالیت وی، این است که بپرسد آیا بسته‌بندی برای یک محصول ضروری است یا خیر. اگر پاسخ آن مثبت باشد، خاویر تمامی گزینه‌ها برای استفاده مجدد و یا بازیافت را بررسی می‌کند. او در آزمایشگاه به‌دقت سه لایه از بسته پودر سوپ را باز می‌کند و نیاز به وجود لایه درونی پلاستیکی، در کنار فویل آلومینیومی و لایه خارجی لمینت پلاستیکی را بررسی می‌کند.
با این حال، وجود بیشتر بسته‌بندی‌ها اجتناب‌ناپذیر هستند. بسیار مهم است که مواد غذایی را هنگام حمل‌ونقل از آسیب، میکروب یا آفات محافظت کرد. همچنین بسته‌بندی‌ها اطلاعات مهمی درباره ترکیبات غذا و ارزش‌غذایی آن‌ها ارائه می‌دهند.
فناوری‌های جدید و نوآوری‌ها، گزینه‌های بسیاری را برای مواد بسته‌بندی و انواع بسته‌بندی‌های سازگارتر با محیط زیست ارائه می‌دهند. هربار که نمونه اولیه‌ای از مواد بسته‌بندی ساخته می‌شود، مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا سهولت استفاده و نگهداری توسط مصرف‌کنندگان مشخص شود. اما در نهایت، اگر عملکرد زیست‌محیطی آن از نمونه اصلی بهتر نباشد، مورد استفاده قرار نخواهد گرفت. خاویر برای ساخت نمونه‌ای بهتر به اتاق طراحی برمی‌گردد.
تحول اقتصاد پلاستیک‌ها
تولید بسته‌بندی جدید که با محیط‌زیست سازگار باشد و کاملا قابل بازیافت باشد، تنها بخشی از چالش خاویر است.
او می‌گوید: «صرفا طراحی بسته‌بندی و قابل بازیافت بودن، کافی نیست. تعیین روش جمع‌آوری و بازیافت آن نیز مهم است».
در ادامه می‌گوید: در اروپا این فرآیند نسبتا به‌آسانی انجام می‌شود، زیرا شرکت‌ها می‌توانند با طرح‌های تعیین‌شده بازیافت فعالیت کنند. اما در کشورهای کمتر توسعه یافته، شرکت باید با شرکای محلی فعالیت کند تا مطمئن شود که بازیافت علاوه بر یک امکان صرف، امری واقعی است.
بسته‌بندی محصول یک‌بارمصرف، بخش عمده‌ای از پسماند پلاستیک در محیط‌زیست را تشکیل می‌دهد. این مسأله‌ای است که شرکت‌هایی مانند نستله برای مدیریت آن تلاش می‌کنند. شرکت نستله عضوی از اتحاد New Plastics Economy است که به کشورهای در حال توسعه مانند اندونزی و فیلیپین که زباله دریایی در این کشورها مشکلی مهم است، مشاوره می‌دهد.
این طرح که توسط بنیاد Ellen MacArthur می‌شود، با به‌کار بردن اصول اقتصاد چرخشی، به‌دنبال بازنگری در آینده پلاستیک است. این طرح که از بسته‌بندی آغاز می‌شود، شرکای کلیدی را برای بازنگری و طراحی مجدد آینده پلاستیک گرد هم می‌آورد.
در سراسر جهان، افرادی مانند خاویر کارو در شرکت نستله، این چالش را به عهده می‌گیرند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا مطمئن شوند که غذای ما به روشی بسته‌بندی می‌شود که موجب حفظ ایمنی غذا و رفع نیاز افراد شود؛ همچنین پسماند این بسته‌بندی‌ها به طبیعت و حیواناتی که در آن زندگی می‌کنند، آسیب نمی‌رساند.
تا سال ۲۰۲۵، تعهد نستله برای بسته‌بندی ٪۱۰۰ قابل‌بازیافت و استفاده مجدد، به طرز چشمگیری به این هدف کمک می‌کند.
